Dag 17 en 18 San Francisco - Schiphol

Ik had vanochtend de wekker gezet en dat was maar goed ook. Ik was namelijk nog in dromenland toen de wekker afging. We hadden alle tijd om rustig te douchen, te ontbijten en de laatste zooi in de koffer te proppen.

 En toen, hop, met het busje naar SFO. Het labellen van de koffer verliep nogal moeizaam, maar we hadden alle tijd, geen probleem dus. We vliegen via O'Hare (Chicago) naar Schiphol met United. Een uur voor onze vlucht ging er nog een vlucht naar O'Hare. Deze en onze vlucht zijn beide overbooked, populaire bestemming dus.

Tja, en toen ging het mis. Onze vlucht had een anderhalf uur vertraging, en dat was precies onze overstaptijd. Dat ging hem dus niet worden. Op naar de servicebalie dus. We zijn omgeboekt naar een vlucht via Frankfurt. Hierdoor komen we met een paar uur vertraging op Schiphol. Helaas. En ook de plaatsen die we toegewezen hebben gekregen wordt je niet blij van. Ach, het hoort erbij. Zus zei nog optimistisch dat we bij Lufthansa een gratis wijntje kregen. Helaas, de vlucht wordt uitgevoerd door United, dus dat wordt dokken voor onze drank.

Wordt vervolgd......
Zoooo, dat was een zeer oncomfortabele reis. We zaten op een rijtje van vier in het midden. Naast mij zat een dikke Chinees (hoe krijg ik dat nou weer voor elkaar??). Zus zat naast een man die tijdens de 10 uur durende vlucht slechts één keer is opgestaan. De rest van de vlucht heeft hij liggen slapen. Normaliter staan we een paar keer op tijdens zo'n lange vlucht om de benen te strekken, maar dat lukte nu niet echt. De vlucht naar Amsterdam had ook nog eens vertraging dus we kwamen nogal brak aan in Nederland. Ach, we hebben een prachtige vakantie om op terug te kijken, dus het is in zijn geheel niet belangrijk.

Dag 16 Carmel - San Francisco

Vandaag vetrokken we bijtijds uit het leuke Carmel. Het grappige is dat we hier al een keer geweest, maar toen het centrum niet konden vinden. We zijn toen maar weer doorgereden. Very strange.
Vanuit Carmel hebben we de 17 mile drive gedaan. Dit is een zogenaamde scenic route over een soort schiereiland net onder Carmel. 

 Oh oh, wat een prachtig gebied! 

Het was mistig, waardoor een soort mistieke sfeer ontstond.  Die sfeer zie je niet terug op de foto's, maar wij vonden het prachtig! De zee, stranden, rotsen en de vreemd gevormde bomen, het vormde een prachtig schouwspel (jeetje, wat poëtisch). Er stonden ook prachtige huizen, niet bepaald een achterstandswijk.

Daarna zijn we via de kust via Half Moon Bay, naar ons hotel in de buurt van het vliegveld gereden. 

We hebben de auto ingeleverd en de shuttlebus terug naar het hotel genomen. We hebben morgen dan wat meer tijd en hebben vandaag de auto toch niet meer nodig. Er zit een mexicaans restaurant op loopafstand van het hotel. Ik kan me van de vorige keer nog herinneren dat ze lekker frozen margharitas hadden.
Voor diegenen die denken wat rijden die vreemde dames een rare route: we reizen al 25 jaar door de VS en slaan daarom dingen over die we al eens gezien hebben. Ook vinden we het niet erg om de dagindeling in zijn geheel om te gooien en wat we daardoor missen doen we een andere keer wel. Dat vinden wij een relaxte manier van reizen. In San Francisco zijn we al een paar keer geweest, de Golden Gatebridge, Alcatraz, Fishermans Warf, een ritje met de tram, dat hadden we al gedaan.
De Margharita's waren inderdaad lekker, het eten gelukkig ook:).

 Na het eten hebben we nog een wandelingetje gemaakt. Het hotel ligt net als het vliegveld aan een baai. Er ligt een wandelpad aan de baai van waar je een mooi uitzicht hebt over de baai en de lichtjes van het vliegveld.

En hiermee eindigt de laatste hele dag in de VS. We hebben ingecheckt en morgen vertrekken we weer naar huis :(

Dag 15 Santa Cruz - Carmel

Vandaag was een dag van ups en downs. We wilde vandaag naar de mall en hadden van tevoren een mall uitgezocht. Dat bleek een absoluut onleuke mall te zijn. We vonden wel een leuk restaurant waar we erg lekker gegeten hebben. We hebben aan de ober gevraagd waar we een leuke mall konden vinden. 

Na een tip van hem zijn we richting Monterey gereden. Daar was wel een leuke mall waar zus goed geslaagd is. Ik heb bij de Wallmart nog goed gescoord.

Toen gingen we Monterey in, wat een onverwacht leuk plaatsje bleek te zijn. Helaas was er geen fatsoenlijke kamer meer te krijgen ivm vrijdagavond. Teleurgesteld zijn we verder gereden. We kwamen langs een prachtige kustweg, heel spectaculair! Uiteindelijk kwamen we in Carmel terecht. Dat bleek onverwachts super leuk! Wat een leuk stadje! Wij waren dus helemaal blij dat we een prima hotel midden in het centrum vonden.

We zijn eerst richting het strand gelopen. Wat een prachtige kustlijn, we genoten er volop van.

Daarna zijn we op zoek gegaan naar een gezellig restaurant. Nou, die zijn er genoeg. We hebben een restaurant gekozen met een terras. Heerlijk gegeten en heel gezellig buiten.

Na het eten hebben we nog lekker rondgelopen in het gezellige stadje, helemaal leuk!  Er zijn overal winkeltjes, restaurantjes en prachtige huizen. Het is er ook erg groen. Er heerst een gezellige sfeer. Daarna weer op zoek naar het hotel. Ik wist nog dat de straatnaam met een J begon. Dat klopte, we zaten op Carlos Street :)
Nog lekker een glaasje wijn op de kamer gedronken en tv gekeken, en toen ging het licht uit.

Dag 14 Oakdale - Santa Cruz

Na al het natuurgeweld van de afgelopen dagen leek het ons lekker om weer eens naar het strand te gaan. Zus en ik zijn namelijk gek op het strand. We zijn er wel eens 800 km voor omgereden, zo gek zijn wij van strand. Ik had in onze reisgids gekeken en daarin stond dat Santa Cruz mooie stranden had, een boardwalk en een pier. Helemaal goed dus.
We hadden al snel een redelijk hotel gevonden op loopafstand van het strand. We hebben ons in onze badkleding gehesen en toen hop naar het strand. Tja, wat zal ik er van zeggen, ik ben blij dat ik er geen 800 km voor ben omgereden. Het was niet het soort strand wat we gewend waren. Het vervelendst vond ik nog wel dat er geen bedjes of parasols werden verhuurd. Dat had ik nog nooit meegemaakt op een groot strand. Daardoor was het voor mij niet aangenaam, ik heb namelijk een lelieblanke huidje die bij het geringste zonnestraaltje al verbrand. Bovendien was het strand vies en in het water dreef bruin zeewier dat stonk. De boardwalk was ook al geen succes, alles was gesloten. De pier was gelukkig wel leuk omdat daar veel zeeleeuwen rond zwemmen. 

Zus had een hammamdoek bij zich en was zo vriendelijk deze aan mij te lenen. Ik heb deze omgeslagen als een soort bhurka tegen de felle zon. Ik zag er vast heel charmant uit. Gelukkig hebben we de foto's nog :)

'S Avonds zijn we weer richting de pier gelopen. Daar vonden we een leuk restaurant waar we buiten konden eten.

We zijn daarna nog even de hele pier afgelopen. Inmiddels ging de zon onder, wat een mooi gezicht was.

Dan nog even lekker relaxen op de kamer. Morgen gaan we een dagje shoppen, yeahhhh!

Dag 13 Yosemite Tioga Road - Oakdale

Vanochtend hebben we weer lekker kunnen douchen, koffie drinken, tv kijken en ontbijten in ons luxe hotel. Een heerlijk ritueel. We zijn vroeg vertrokken richting de Tioga Road. Dit is een weg dwars door Yosemite NP. We zijn al twee keer in dit park geweest, maar nog niet in dit gedeelte. We zijn bij verschillende uitkijkpunten gestopt en hebben korte wandelingetjes gemaakt.

Wat een fantastisch prachtig park weer! Het was héél erg warm, 's middags tegen de 40 graden.

  En toen besloten we een "strenuous hike of 3 miles"  te maken naar de sequoia bomen bij Merced Grove. De heenweg was niet strenuous, het ging namelijk bergafwaards. Maar de terugweg, bergopwaarts bij die hitte was inderdaad nogal pittig.

Zoals gezegd was het erg warm weer. Dit deel van California heeft erg veel last van droogte. Er heersen hier dan ook veel branden. Ook in het park woedde een grote brand. We reden door een gedeelte van het park dat helemaal zwart geblakerd was.

Het was inmiddels nogal laat in de middag en we hadden er al een lange dag op zitten. We zijn daarom op zoek gegaan naar een hotel. We hebben een heerlijke Holiday Inn Express gevonden met een zwembad. Dat was heerlijk na zo'n warme dag. Heerlijk even gedobberd. Daarna zijn we wezen eten bij een restaurant aan de overkant. We hebben lekker een flesje White Zinfandel (een héérlijk rosé) bij het eten gedronken, het ideale drankje in deze hitte. Nog even een stukje gewandeld en daarna nog even gerelaxed op de kamer. Het was een dag met vele indrukken, dus ik denk zomaar dat het niet heel erg laat gaat worden :)

Vanwege het warme weer hebben we besloten om morgen richting de kust te gaan.

Dag 12 van een plaats om snel te vergeten naar Mammoth Lakes

Normaliter verloopt onze ochtenden tijdens de vakantie als volgt: we worden heerlijk uitgerust wakker, zetten de tv aan, drinken een kopje koffie, douchen en dan gaan we lekker ontbijten. Deze ochtend verliep als volgt: ik werd nogal brak wakker vanwege een zeer luide airco, de tv (zo een met een grote toeter vanachter) deed het niet, er was geen koffie op de kamer en de douche had maar één stand, namelijk veel te heet om onder te gaan staan. Een nogal avontuurlijk hotel dus. Ach, het was wel lekker goedkoop :)  En daardoor vertrokken we ook nog eens lekker vroeg, een win-win situatie dus.
We moesten een erg grote afstand afleggen. De eerste paar uur was door een dor en droog woestijnlandschap. Veel verlaten en (half) in elkaar gestorte gebouwen, heel desolaat. Gelukkig ging het er steeds beter uitzien. 

De bergen kwamen in beeld en het werd groener.
We zijn een paar keer gestopt om te tanken, benen te strekken en te lunchen. Vreemd genoeg duikt er altijd een Subway op wanneer we willen lunchen. Komt goed uit, want we zijn dol op hun verse broodjes.

Vandaag hebben we een lange autorit gemaakt omdat we richting Yosemite wilden. We hebben een hotel in Mammoth Lake genomen, een skigebied. Dit is dicht bij de ingang van Yosemite NP waar we morgen heen willen. Gelukkig weer een schoon en net hotel, met een restaurant op loopafstand. Na zo'n lange dag in de auto gaan we alleen nog maar even relaxen en gaan verder de omgeving niet meer verkennen.

We hebben lekker even tv gekeken, geinternet, enz. en om 6 uur zijn we naar het restaurant t.o. het hotel gelopen. Het was een erg gezellig restaurant en het eten was erg lekker. We hebben nog een ommetje gemaakt, maar zus vond het koud , terwijl het nog 20 graden was. We zijn toen maar terug naar het hotel gelopen waar we nog een glaasje wijn drinken en dan weer bijtijds naar bed.

Nog even een anekdote die niet door iedereen begrepen zal worden. Op een gegeven moment zaten zus en ik aan het ontbijt in een chique hotel, waar voornamelijk witte mensen in de bediening zaten. We drinken altijd koffie met rietsuiker, dit staat meestal op tafel. De suiker was op dus zus vraagt aan de enige afro-amerikaan: "Do you have some brown sugar"? Ik heb wel even gecontroleerd of het wel echt rietsuiker was:)

Dag 11 Brian's Head - ergens tussen Vegas en California

Vanochtend hadden we op de kaart gekeken waar we vandaag heen wilde. Het plan was om eerst naar Zion te rijden en dan alvast richting Yosemite. We zouden wel zien tot hoever we kwamen.
Toen we bij Zion aankwamen kregen we een lichtelijk schok. Wat een drukte, niet normaal! Het was bumperrijden en je kon nergens stoppen. Als je met de shuttlebus wilde werd dat lang wachten er vervolgens het betere propwerk.

Alhoewel we dat wat we van het park konden zien ons erg mooi leek, dat ging hem dus niet worden. We hebben nu dus een goede reden om een keer terug te komen.

 We kregen opeens het idee om dan maar naar Las Vegas te rijden om eens een keer te gaan shoppen. We waren  nog helemaal niet naar de mall geweest. En zo gebeurde het dus dat we de hele dagindeling weer omgooide.

 We waren een keer eerder bij een openlucht mall geweest en daar kozen we nu weer voor. Toen we daar aankwamen was het heuuuul erg warm. Wel lekker voor de verandering. Lekker even geshopt en een heerlijk ijsje gegeten.

Toen gingen we richten California. Het Labourdayweekend liep ten einde en iedereen ging weer naar huis. Dit betekende van Las Vegas naar California, ofwel wij belande in een vreselijke file. We besloten maar een hotel te zoeken. Een hotel in de buurt van de staatsgrens betekent in dit geval een casino/hotel. Het hotel is van een zeer dubieus allooi, daar hadden we normaliter nooit voor gekozen. Ach, een keertje goedkoop is ook wel prettig :)
Ze hadden een monorail naar de andere kant van de snelweg waar een outletcenter was en meer hotels/casino's en restaurants.  Daar hebben we gebruik van gemaakt en heerlijk gegeten bij een goed restaurant. Toen we terug wilde bleek de monorail niet meer te rijden. Uiteindelijk werden we met een touringcarbus weer terug gebracht. Het ging allemaal heel erg vreemd en de clientèle was ook op zijn zacht gezegd " anders".  We zijn dus weer een ervaring rijker.